"...Belki de yaban çilekleri kuşlara aitti. Onların yemeğiydi. Kendisi acıktığında eve gidip yemek yiyebilirdi.
'Bak şimdi her şey çok zorlaştı,' dedi.
'Evet, öyle oldu,' dedi Kumkurdu. 'Sen gelip paylaşmak istediğin için.'
'Yoksa hepsini yalnız yiyecektin, değil mi?' dedi Zackarina.
'Yok, hepsini sana vermeyi düşünüyordum,' dedi Kumkurdu. 'Futbol maçının ödülü olarak.'
'Ama maçı sen kazandın,' dedi Zackarina.
Kumkurdu başını salladı.
'Evet, kesinlikle ben kazandım,' dedi. 'İşte bunun için ödülü sen almalısın ya!'
'Niçin ben almalıyım?' dedi Zackarina.
'Kaybettiğin için, elbette,' dedi Kumkurdu.
Zackarina Kumkurdu'na baktı. Kendisiyle alay mı ediyordu? Ama öyle görünmüyordu. Her zamanki neşesi vardı üzerinde, alaycı bir hali yoktu.
'Ama tam tersi olmaz mı?' dedi Zackarina. 'Ödülü kazanan alır ya.'
Kumkurdu şaşırarak baktı. Birkaç gündür duyduğu en tuhaf şeydi bu. Ödülü niçin kazanan alacaktı ki?
'Ama bu hiç adil bir şey değil ki!' dedi.
'Niçin adil değil?' dedi Zackarina.
'Bunu bilmeyecek ne var?' dedi Kumkurdu. 'Ben kazandığım için zaten mutluyum. Ödüle ihtiyacım yok herhalde.'..."
Comments