Murat Menteş'i çok severim. Kıvrak bir zekası var. Derde Deva Randevu kitabını burada da tanıtmıştım. Bu devam kitabında da Menteş ölü yazarlarla sohbet etmeye, sohbeti onların kendi yazılarından alıntılarla sürdürmeye devam ediyor.
Örneğin Balzac'a soruyor:
"-Yetkin olmayan kimseler yetkilendirilirse...
-Liyakatsizlik yaygınlaştıkça ahlaksızlık otomatikleşir."
Yunus Emre ile diyalogunda;
"-Bir şiirde bir kızdan söz ediyorsunuz ya, Ben onu Kill Bill'deki geline benzettimdi...
-İmkan yoktu gözümü o yârdan ayırmama.
Şekerden bir kılıçla kalbimi yarıverdi.
-Her kimse sizi epey etkilemiş olmalı?
-O dilberi göreli, dilde sözüm kalmadı,
Başkasını görmeye yarar gözüm kalmadı.
Onun güzelliğinin alevli ışığında
Döndüm kelebek gibi yaktım kanatlarımı."
Sonra dönüyor Ahmed Mithat'a "-Romanda gerçek olaylara yer verilmeli mi?" diye soruyor.
"-Romandaki hikayenin ille de harfiyen yaşanmış olması gerekmez. Romancı daima ihtimallerden bahseder. Gerçek ihtimallerden. Böylece okur düşünme ve ders çıkarma imkanına kavuşur.
-Bu ne tür bir kazanç sağlar bize?
-Ömür kısa. Her şeyi bizzat yaşayarak öğrenmeye zaman yok. Roman bize zaman kazandırır. Ömrümüze ömür katar bir bakıma."
Comments